Lato! Pora na wyjazdy, podróże, wycieczki. Przytulne zakątki -"przystanie", a po drodze wrażenia, cuda-wianki dookoła nas.

Nasza droga.

Zabierz mnie z sobą w najdłuższą drogę.

Taką z dziurawym niebem od gwiazd.

Będzie nas cieszyć zieleń dokoła,

każde z odkrytych bocianich gniazd.

Zacumujemy w jakimś najmniejszym,

najprzytulniejszym z doków portowych,

płynącym wolno przez mgły wieczorne

za miodnym światłem latarń gazowych.

W drogę co pyli się jasną smugą,

czasami ściga czas na zakrętach,

co wpada w otchłań ciemnego lasu

i znów makami jest uśmiechnięta.

Pnie się stromizną koło kapliczki,

z daleka wita schroniska dach.

Zabierz mnie w taką drogę daleką,

do której chętnie wraca się w snach.

WUKA.